Dotarłem do genezy powstania tego święta: Первое воскресение после Пасхи – это праздник Милосердия. Я требую почитания Моего милосердия путем торжественного отмечания этого праздника (из Дневника блаженной Фаустины Ковальской, 742).
Nie widziałem związku przesłania tego święta z Ewangelią przewidzianą na dziś. Znalazłem jednak słowo klucz, które pomogło mi połączyć jedno z drugim. TAMMIM! W Księdze Kapłańskiej zapisano, że kapłan miał składać jako ofiarę baranka jedynie wtedy, gdy był bez skazy, gdy był doskonały (od słowa: TAM, czyli pełny, pobożny, uczciwy, prawy, spokojny, czysty). Doskonałość baranka w chwili śmierci jest znakiem dla człowieka: nie można odejść z tego świata, dopóki nie osiągniemy pełni, doskonałości właściwej dla siebie. Ciekawe, że to samo słowo oznacza także bliźniaka. Stąd już niedaleko do imienia Tomasz! Doskonałość ukrywa się w podobieństwie. Nie wolno odchodzić z tego świata, dopóki człowiek nie jest upodobniony do Chrystusa – Baranka Bożego. Miłosierdzie jest sposobem na takie podobieństwo!