Święci kapłani nie wchodzą do nieba sami

Wczoraj przyjechał do nas ks. Wojciech, który jako diakon służył Kościołowi w Kazachstanie. W tym czasie zaprzyjaźnił się z kapłanami pracującymi w Astanie, gdzie przebywał. Ostatni rok przyniósł zmiany personalane, dlatego też droga ks. Wojciecha po naszej diecezji była podyktowana owymi zmianami. Miałem okazję poznać nowego kapłana. Dzisiaj wspólnie celebrowaliśmy Eucharystię w Barowoje. Specjalnym darem było dla nas prymicyjne błogosławieństwo. Otrzymaliśmy także obrazki. Przypomniałem słowa ks. Wojciecha Danelskiego, który proponował powściągliwość w przyjmowaniu sporej ilości obrazków. Tłumaczył to tym, że obrazek prymicyjny wiąże się ze stałą modlitwą w intencji nowego kapłana. W tutejszych warunkach nie ma takich „masówek”, jak w rodzinnych stronach. Przez ten przykład chciałem zachęcić naszych wiernych do stałej pamięci modlitewnej. Przy tej okazji przeczytałem przesłanie biskupa Klemensa Pikiela na „Dzień modlitw w intencji świętości kapłanów”. Już w pierwszych zdaniach tego pisma przypomniano, że dzień ten ustanowił Sługa Boży Jan Paweł II na Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Biskup ubolewa, że jakby zapomniano o tej papieskiej incjatywie! Trzy zdania z Jego tekstu, dały mi do myślenia. „Przyszłość Kościoła w naszych krajach zależy od świętości kapłanów”. „Bycie kapłanem – to najpiękniejsze powołanie pod niebem. Bycie kapłanem – to może być najtrudniejsze powołanie na ziemi.”. „Tylko święci kapłani nie wchodzą do nieba sami”. Módlcie się… Pomódlcie się o świętych kapłanów, o moją świętość, świętość księdza Wojciecha, świętość…