Sekret wolności

Idę spokojnie drogą i z daleka widzę młodą osobę z różańcem. Myślałem z początku, że ten ktoś idzie do pracy i odmawia mantrę. Nawet nie wiem, czy tak się praktykuje w islamie. Podchodzę bliżej i widzę, że to jednak różaniec. Nawet twarz okazała się znajoma. Była to nasza parafianka, dziewczyna ze Wspólnoty Błogosławieństw. Wracała z kliniki. Rzadko zdarza się taki widok w Polsce. Tym bardziej nie spodziewałem się w Kazachstanie. W dalszym etapie mojej wyprawy z uwagą wpatrywałem się w twarze mijających mnie ludzi. Chciałem wiedzieć, co się w nich kryje. Modlitwa? Zmartwienie? Niepokój? Nie dotarłem tak głęboko. Zauważyłem za to, że niektóre są pełne życia, a inne jakby wczorajsze. Część twarzy tryskała wolnością, a część grzęzła w niewolach. Trudno powiedzieć, ile ich było. Nie liczyłem. Martwi mnie, kiedy rano mijam grupy osób siedzących wokół butelek. Jak ci ludzie funkcjonują przez cały dzień? Jak troszczą się o swoje rodziny, dzieci? Zostaje jedynie z pytaniami. Wolność i jej brak to codzienne obrazy, które można dojrzeć przez uważne patrzenie. Myślę, że na obrazach się nie kończy, ale to zestawienie sięga do ludzkich relacji. Odkrywając małymi krokami myśli Адамa Джексонa zauważyłem, że wiele z nich jest o mnie. Myślę, że te treści są o każdym z nas, o każdym żyjącym w relacji w miłości. Są jak lustro, przed którym warto stanąć i zobaczyć się w całej okazałości. „My sami piszemy strony książki życia. Szczęścia nie układają gwiazdy, tylko nasze myśli, rozstrzygnięcia i działania. Relacje miłości budujemy właśnie wtedy, kiedy doświadczamy radości w miłości. Niemożliwe jest, żeby zatrzymać miłość. Powinno nam zależeć na wolności ludzi, których kochamy. Jeśli kogoś kochasz, powinieneś pozwolić mu być sobą. Powinieneś pozwolić mu żyć tak, jak on chce, a nie tak, jak ty chcesz. Nie jest łatwo zgodzić się na to w relacji do osób, które kochasz, ale innej drogi nie ma. Jeśli nie pozwolisz na to, okażesz się zawziętym, złym i przygnębionym. Zależeć na wolności powinno nie tylko wtedy, kiedy relacja się zakończyła, ale kiedy trwa. Każdemu z nas potrzeba przestrzeni. Ludzie powinni być wolni we wzajemnych relacjach, ponieważ inaczej czują się jak w pułapce. Jeśli rzeczywiście kogoś kochasz, powinieneś uwzględniać jego życzenia i potrzeby. Kiedy przylepimy się do kogoś, możemy go emocjonalnie dusić, i zwyczajnie robimy to z zazdrości albo strachu, a nie z miłości. Potrzeba uwolnić się od tego wszystkiego, co miesza w miłości. Trzeba umieć wybaczać, bo krzywda gubi duszę, a wybaczenie uwalnia miejsce dla miłości. Czasami w życiu trzeba wybierać miedzy tym, żeby być lubianym, a tym, żeby być prawym. Nie marnuj swoich sił na spory i kłótnie, ale wyzwalaj dzięki nim miłość. Jeśli kogoś kochasz, pozwól mu być wolnym. Jeśli on wraca do ciebie, jest twój, jeśli nie, on nigdy nie był twój. Jeśli chcesz się nauczyć kochać, na początku trzeba nauczyć się wybaczać i uwalniać od krzywd i smutku. Miłość oznacza uwolnienie od strachu, uprzedzeń, egoizmu i zastrzeżeń.”