Jeśli pokładasz ufność w Bogu i zdajesz się na Jego wolę, zawsze będziesz szczęśliwy, gdyś „Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra” (Rz 8, 28). Rok temu otrzymałem wiadomość od abpa Wiktora Skworca następującej treści: ” W II akapicie – stawia Ksiądz pytanie dot. przyszłości. Zasadniczo jest ona znana Bożej Opatrzności a my odkrywamy kolejno jej karty… Właśnie — z tej perspektywy patrząc, proszę o powrót do macierzystej diecezji… – jeszcze w tym miesiącu — aby z dniem 1 września mógł Ksiądz podjąć nowe obowiązki duszpastersko-katechetyczne… Na radosne rozstanie z Kazachstanem: „idę, aby pełnić Bożą wolę ” błogosławię!”.
Dzisiaj dopadło mnie zniechęcenie. Wiem, że jest ono formą pychy. Jeśli będę pragnął tego, czego chce Bóg, zawsze otrzymam dokładnie to, czego pragnę. Jeśli moje szczęście będzie zależeć wyłącznie od tego, czy dostanę to, czego pragnę, nigdy nie będę szczęśliwy.
Gdzieś tam w głębi serca słyszę takie słowa: Nie pokładaj ufności w Bogu z powodu twoich zasług. On cię kocha z powodu twojej niegodności. To nie twoja poprawa sprawi, że Bóg bardziej cię pokocha; to Jego miłość uczyni cię lepszym. Wierz mocno, że Boskie działanie wobec ciebie jest arcydziełem upodobania i miłości. Nie bądź jak dziecko, które chce pomóc swojemu ojcu naprawić samochód, zanim nauczy się ono, jak to robić. Daj Bogu szansę, by cię kochał, by okazał swą wolę, by ćwiczył cię w przywiązaniu do Niego.