Relacje stanowią o nas

Życie duchowe bez relacji jest niemożliwe. Staje się bez-duszne. Relacji potrzebujemy jak powietrza do oddychania. One rozwijają naszą osobowość, tożsamość, duchowość. Kiedy zanikają, zanika nasze człowieczeństwo i upadamy na duchu. Bez nich stajemy się nieludzcy. Zabija nas nie tylko brak relacji. Zabijają nas również chore relacje. Zdrowe relacje nas rozwijają, leczą, ożywiają, formują. Chore hamują, ranią, uśmiercają, deformują. Relacje funkcjonują, jak połączone naczynia. Relacja z Bogiem – dobra lub zła – kształtuje naszą relację z innymi i sobą samym – dobrą lub złą. I odwrotnie, relacja z samym sobą – dojrzała lub niedojrzała – kształtuje nasze relacje z Bogiem i drugimi – dojrzałe lub niedojrzałe.