Pragnienie ucieczki

Fascynuje mnie, a właściwie nurtuje chęć ucieczki „by opłakiwać samotnie swe biedne życie” (św. Jan Maria Viannej). Codziennie doświadczam własnej nędzy. Stanowi to dla mnie powód, żeby oddalić się w odosobnienie i opłakiwać je. Dzisiaj wiem, że to, co dokonuje się tutaj, nie jest w żaden sposób moim dziełem.