Pokora

Zawsze gdy czuję się niedoceniony, okazuje się, że oczekiwałem przecenienia! Pokora zaczyna się w tym momencie, gdy mogąc powiedzieć: antrakt, decyduję się powiedzieć: przerwa i gdy zamiast powiedzieć: rekapitulując, mówię: kończąc. Pokora wymaga rezygnacji nawet z nadętych słów. Jakąż ulgą jest powiedzieć sobie prawdę o samym sobie, że jestem …UŁOMKIEM!