Jestem zdezorientowany w tutejszej wspólnocie Kościoła. Trudno się odnaleźć w rzeczywistości, która nie jest nastawiona na zbawienie człowieka. Zato wysiłki pochłania radzenie sobie z doniesieniami o kolejnym biskupie ukaranym przez Stolicę Apostolską. W komentarzach można przeczytać, że to początek lawiny. To już całkiem mrozi krew w żyłach. Mam wrażenie, że najbardziej traci na tym orędzie zbawienia. Moc z niego płynąca jest jednoznaczna w tych, czy innych kwestiach. Na światło dzienne wychodzi, że odpowiedzialni za Kościół poszli inną drogą. Tyle że ta droga nie znalazła się na mapie prowadzącej do świętości. Sceptyczny jestem wobec medialnych nagonek, ale tutaj mamy stanowcze decyzje, a więc jest coś na rzeczy. Nie pytam: jak długo to potrwa? Pytam: dlaczego nauka Chrystusa została zupełnie pominięta? Skąd ta ignorancja i zwątpienie, już nie mówiąc o wyborze drogi zupełnie przeciwnej.
Nie-moc orędzia zbawienia
