Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię

Tradycyjnemu obrzędowi posypania głów popiołem w Środę Popielcową towarzyszą m. in. słowa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Warto zwrócić uwagę, Jezus mówi nie tylko: „nawróćcie się”, ale mówi także: „wierzcie w Ewangelię”, inaczej mówiąc rzućcie się w moje ramiona. Ja jestem Ewangelią. On chce, aby Ewangelia była podstawą naszego zaufania i wierności. Kierownikiem duchowym rozważań pt. minuta z Kazachstanu będzie bł. Ks. Władysław Bukowiński. W Internecie można znaleźć wiele ciekawych informacji o życiu tego kapłana. Zachęcam słuchaczy do zapoznania się z Jego biografią. Kapłan ten jest pośrednio związany z Opolem, opowiem o tej relacji innym razem. W rozważaniach skupię się na Jego postawach, w których namacalnie wyczuwa się ramiona Jezusa. Ojciec Ryszard Grabski, który przebywał z ks. Bukowińskim w gułagu Dżezkazgan Rudnik, niedaleko Karagandy, zanotował bardzo ciekawe wspomnienie z życia obozowego, a mianowicie napisał: „Ks. Władysław szukał w myśli sposobów, jak przygotować naszych ziomków do Świąt Wielkanocnych. Każdego z kapłanów przydzielił do jednego z baraków. Ten miał obowiązek poznać mieszkających w nim katolików i przygotować do wielkanocnej spowiedzi i Komunii świętej. Sam podjął się przeprowadzić rekolekcje wielkopostne. Ponieważ zgromadzenie się w jednym miejscu po trzech i więcej było surowo zabronione i ścigane przez władze obozowe, ks. Bukowiński zbierał chętnych, szedł z nimi poza składy na terenie kopalni i tam głosił do nich słowo Boże. Raz w języku polskim, raz po ukraińsku, to znów po niemiecku lub po rosyjsku, zależnie od tego, jakie audytorium przeważało, i tak przez tydzień przygotowywał do Świąt Wielkanocnych.” Zachwyca mnie to proste wspomnienie i motywuje do tego, żeby samemu przebywać w ramionach Jezusa i pomóc innym znaleźć się w tych ramionach.