„Na szczęście, wola Boża!”

Zostały podjęte próby odbicia mnie przez tutejszego biskupa. Nawet przez moment naszło mnie zwątpienie, a może lęk przed zmianą… mam poczucie, że nie jestem tak do końca wolny w swojej modlitwie… jakby liczyłem na coś innego… Ksiądz Franciszek Blachnicki kiedyś powiedział, że są modlitwy, których Bóg najlepiej wysłuchuje, nie wysłuchując ich. Ksiądz Blachnicki precyzował dalej tę myśl, mówiąc, że tu chodzi o taką modlitwę, która ma kompletnie wykrzywiony motyw – proszę Boga o coś, proszę Go żarliwie, z całym przekonaniem, ale impulsem, który mną kieruje, jest jakiś zły imperatyw. I Bóg wysłuchuje tej modlitwy najlepiej, jak umie, to znaczy nie wysłuchuje jej. Oszczędza mnie, nie pozwala mi dalej brnąć w zło. Byłbym zgubiony, gdyby mnie wysłuchał. Gdzieś tam głęboko w sercu wiem, że jestem stracony tutaj. Zostań jeden dzień dłużej i przepadniesz. Niech zatem ta świadomość bycia z Bogiem i przed Bogiem rozwieje wszelką wątpliwość i lęk…