+48 606 283 414 larafal@interia.pl

Duch ludzki

Dotychczas ten obrzydliwy duch ludzki, który mną kierował, sprawiał, że wszystko, co czyniłem lub podejmowałem, było robione "na niby", było "odgrywane", "małpowane", "robione"; było w swej istocie zakłamane. Dlatego nie było we mnie nic dobrego. To, co na zewnątrz świeciło, wewnątrz, przed obliczem Świętego Boga, który "widzi w skrytości", było pozbawione wszelkiej...

czytaj dalej

Świadomość pełna siebie nie może się napełnić Bogiem

Brewiarz odsłonił przede mną swoje wspaniałe skarby. Dotychczas byłem przy brewiarzu chronicznie nieprzytomny. Było to prawdziwe kalectwo duchowe mego życia kapłańskiego. ..."mechanizm" roztargnień na modlitwie. Można to krótko wyrazić w zdaniu: świadomość pełna siebie nie może się napełnić Bogiem. Zwrócenie jaźni ku sobie gasi natychmiast światło modlitwy....

czytaj dalej

Muszę więc lękać się, czuwać i modlić się

Nie ulega już dla mnie żadnej wątpliwości, że w ten sposób muszę osądzić swoją postawę wewnętrzną... Była to postawa "naturalnego bohaterstwa". Tak, w najgłębszych tajnikach duszy "pozowałem na bohatera", a nie dążyłem do świętości. Muszę też osądzić tę naiwność, z jaką przyjmowałem za natchnienia łaski różne idee i pomysły, wychodzące gdzieś z podświadomości....

czytaj dalej

…wszystko inne jest dodatkiem

Uświadomiłem sobie dziś, w czasie rozmyślania, jak dalece Msza święta znajduje się w centrum życia Kościoła, jak wszystko z niej wypływa, ku niej zmierza, w nią jest zakotwiczone. Kapłan jest dla Mszy świętej. Składanie ofiary Mszy świętej to istota jego powołania, wszystko inne jest dodatkiem. Tak jak Pan Jezus przyszedł po to, aby złożyć z siebie ofiarę - podobnie...

czytaj dalej

Spiritus movens

Duch poruszający (tłumaczenie) Poznałem wyraźnie ostatecznego "spiritus movens" mojego życia: pychę szukającą zadowolenia w tworzeniu i realizowaniu jakichś wielkich i wzniosłych idei. Zawsze musiałem mieć wielką i "swoją" ideę, której realizacji oddawałem się całkowicie - lub przynajmniej zadanie, którego wypełnienie czyniło mnie bohaterem. Całe moje życie...

czytaj dalej

Da mihi animas, cetera tolle

Daj mi duszę, reszte zabierz. (tłumaczenie) Moja dotychczasowa postawa wewnętrzna w pracy duszpasterskiej i apostolskiej nie odpowiada tym słowom. W gruncie rzeczy nie miłość dusz jest najgłębszą sprężyną działania, dusze nie były na pierwszym miejscu w hierarchii celów! Owszem, tak jest w teorii, w świadomej intencji. Ale w podświadomości, na dnie jaźni, inny jest...

czytaj dalej

Początek końca…

"Kiedy jest dusza moja udręczona, myślę tylko tak: Jezus jest dobry i pełen miłosierdzia, a choćby się ziemia usunęła spod stóp moich, nie przestanę Mu ufać." Dzienniczek, 1192 Zaufanie nie polega na tym, że będziemy rozumieć wszystko, co nas spotyka. Ufność to mieć pewność, że Bóg jest z nami w naszym cierpieniu i chce nas przez nie przeprowadzić. Logika...

czytaj dalej

Doświadczenie Ducha Świętego

"Duch Święty jest pszenicą, która nas krzepi na drodze ojczyzny, jest winem, które nas pociesza w strapieniu, oliwą, która łagodzi gorycz życia." (św. Antoni z Padwy). Doświadczam Ducha Świętego w tak ujęty sposób.

czytaj dalej

Ad Gentes Divinitus po «kazasku»

Dnia 7 grudnia 2015 roku przypada 50 rocznica promulgacji przez Papieża Pawła VI dokumentu Soboru Watykańskiego II Ad Gentes Divinitus. To skłania do refleksji, rachunku sumienia odnośnie wizji działalności misyjnej Kościoła zaproponowanej przez Ojców Soborowych w jubileuszowym dokumencie. Podejmując wstępną analizę zaproponowanych tam postulatów do posługi misyjnej...

czytaj dalej

Bóg niczego nie niszczył w Maryi

Bóg znacznie więcej wymaga od siebie niż od ludzi. Bóg w człowieku niczego nie niszczy. Jeden z najpiękniejszych obrazów Boga to krzew, który Mojżesz ujrzał na pustyni. Jak to możliwe, że krzew się pali, ale się nie spala? Nie niszczy się. To było tak zdumiewające zjawisko, że Mojżesz podszedł, żemy mu się przyjrzeć. Kościół wschodni, szczególnie prawosławny, na...

czytaj dalej

Archiwum