Jezus jest moją jedyną miłością – te słowa św. Teresa od Dzieciątka Jezus wyryła na framudze drzwi swojej celi, na wysokości oczu, w okresie próby wiary. Czasami czytam jakieś zdanie i mam świadomość, że jest streszczeniem moich doświadczeń. Niewątpliwie splot trudności stał się moim udziałem. Zerwała się linka z nauką języka, nadwerężyła linka przyjaźni… Ta najważniejsza została bez większego ubytku. Pewnie będzie miarą dla przywracania…
Słowami Teresy, tyle że w przekładzie rosyjskim, można także podsumować wiarę, która przetrwała u wiernych tutejszego Kościoła. Brałem udział w spotkaniu ze wspólnotą w Wołodarowce oddalonej od Kokczetawy ok. 70 km. Modlili się, słuchali katechezy, uczestniczyli w Eucharystii, zaprosili na wieczerzę. Przemawiała przez nich skromność i prostota, ale nie brakowało w tym piękna.
Zgodnie z zapewnieniem, byłem w tym dniu duchem z nauczycielami.
Sedes Sapientie – ora pro nobis!