Jak żyję?

Wyjątkowo spokojnie i pewnie… Z nadzieją… Skąd to mam? Komu zawdzięczam ten stan? Odprawiam nowennę ku czci św. Józefa, więc pewnie Jego wstawiennictwu u Boga. Wyzwań jest na pęczki, ale cierpliwości w nadmiarze. Wydaje mi się, że nic nie robię dla sprawy, a jednak nic nie stoi w miejscu. Chciałbym się wreszcie nauczyć żyć jak należy… Nie wyzwaniami, sprawami, ale zaufaniem, wiarą… tak, jak teraz…