Ja – ty bez przemocy

Miłość nie sprowadza się do gotowości do słuchania czy rozumienia problemów innych ludzi lub do tolerowania ich inności. Podstawą miłości jest wzajemne wyznanie całej prawdy o sobie, kiedy otwarcie oświadczam: „Moja siła jest twoją siłą”, ale także: „Twój ból jest moim bólem, twoja słabość jest moją słabością, twój grzech jest moim grzechem”. W tym intymnym braterstwie słabych rodzi się miłość. Kiedy odsłonięcie czyjejś najgłębszej słabości staje się zaproszeniem do dzielenia najbardziej egzystencjalnego doświadcznia, wtedy wkraczamy w nowy obszar, ponieważ w procesie dzielenia się słabością możemy pokonać naszą przemoc. W czym się przejawia ta niebezpieczna rzeczywistość w nas? „Kiedy bierzesz filiżankę do ręki, możesz ją odsunąć na pewną odległość, trzymając za uszko, i przyjrzeć się jej ze wszystkich stron. Możesz sprawić, że w twoich rękach stanie się posłusznym narzędziem. Możesz ją obracać na wszystkie strony. Masz nad nią całkowitą kontrolę. Wiele relacji międzyludzkich ma taki właśnie charakter. W tym wyraża się przemoc!