Imię, ale także zadanie

W Kazachstanie jest zwyczaj obchodzenia imienin. Przypominam sobie ubiegły rok, kiedy przyjechali goście, a ja nie znałem powodu ich odwiedzin. Nie zamierzałem powtarzać tej sytuacji w tym roku. Zaprosiłem kapłanów i siostry z dekanatu. Chodziły za mną słowa pewnego misjonarza: „Nic tutaj nie mamy oprócz siebie”. Wieczorem celebrowałem Eucharystię w swojej inencji. Było więcej osób niż zwykle. Zaprosiłem wszystkich na kawę i ciacho. Chyba każdy z obecnych doświadczył, że nasza parafia jest rodziną.