Człowiek myśli, Pan Bóg kreśli

Zastanawiałem się, jak to się stało, że wczoraj wziąłem połowę gotówki mniej niż trzeba było. Byłem trochę zły na siebie, bo przez własne niedopatrzenie przyszło mi wczoraj wrócić do domu, a dzisiaj wcześnie rano odbyć tę samą drogę. Kiedy wyjeżdżałem, byłem dobrych myśli. Za miastem rozpoczęły się pierwsze niepokojące sygnały. Zaświeciła się kontrolka odpowiedzialna za stan oleju w silniku. Zaraz potem samochód odmówił posłuszeństwa. W silniku nie było ani kropli oleju. Powoli dojechałem do domu. W pierwszych sekundach awarii pojawił się niepokojący odgłos w silniku. Domyśliłem się, że coś musiało się w nim popsuć. Czekaliśmy na mechanika jak na służby alarmowe. Kiedy usłyszałem wstępną sumę za remont nie miałem wątpliwości, że awaria jest poważna. Przed przyjazdem do domu poinformowałem nuncjusza i firmę, że nie dam rady dojechać. Przedstawiłem im powody tej niemożliwości. Nuncjusz do tematu związanego z budową prosił dołączyć podanie o nowy samochód. Firma zaś dzięki swoim układom mogła wziąć brakujący materiał bez zapłaty. Tak więc załatwiłem wszystkie sprawy, które czekały na mnie w Astanie. Nosiłem w sercu niepokój, żal, smutek z powodu dodatkowych strat, ale trwało to przez bardzo krótki czas. Dzień pokazał, że tak miało być! Przekonał mnie do tego pokój, który gościł we mnie.