Bóg litościwy

Ojcze, nie proszę, abyś dał mi siłę lub męstwo, pokorę czy odwagę. Kiedy słucham tych słów, moje życie staje się zadaniem, wyzwaniem – i zawsze ponoszę porażkę. Takie myślenie zmusza mnie, abym „bardziej się starał”. I znowu się nie udaje. I tak w kółko. Być może ta frustacja to Twój cichy głos błagający mnie, abym się zatrzymał i pozwolił Ci nieść mój ciężar. Zawsze, kiedy się zatrzymuję, ciężar znika. W ciszy – sięgającej znacznie głębiej niż bezowocna niezgoda samego człowieka – czuję Twoją obecność. Nie powinienem prosić o nic, tylko czekać na Twój dar. Ojcze, pomóż mi przyjąć pokój, który mi nieustannie ofiarowujesz; pozwól mi usłyszeć nieruchomą ciszę Twej harmonii; pomóż mi być biernym; pomóż mi zaakceptować, pomóż mi się zatrzymać.