Też katoliki

Z relacji ludzi i poprzedników wiem, że są katolicy „na stołkach” i z możliwościami. Wielokrotnie byliśmy w potrzebie i w tych momentach słyszeliśmy radę, że mamy zwrócić się do tych ludzi. Nie znam tych osób, ponieważ nie było okazji do wspólnych spotkań. Ludzie ci mają dość luźny stosunek z Kościołem i nie praktykują od święta. Otrzymali potrzebne sakramenty i opuścili się w gorliwości. Nie do mnie należy ocena, bo nie mam pojęcia, co kryje się w ich sercach. Opisuje ich, bo nie potrafię wykrztusić z siebie, że mój styl nie pozwala mi na relację z nimi, jeśli w grę wchodzi jedynie skorzystania z ich możliwości. Dzisiaj miało coś, na co czekałem. Przyszli do mnie ze swoimi potrzebami i życzeniami. Czekałem na nich i na ten powód dla wspólnoty z nimi.