Pięknie jest BYĆ księdzem

W czasie Wieczerzy Pańskiej chciało mi się płakać. Szukałem w sobie przyczyny, odpowiedzi. Nie wiem, czy to z braku oprawy, tłumów, że nikt z obecnych nie podziękował za dar kapłaństwa. Nie wiem, czy powodem była radość i wdzięczność, że przyszli. Nie oni mi dziękowali, ale ja dziękowałem za nich. Uświadamiam sobie, że o wiele trudniej jest być, a o wiele łatwiej jest działać. Jednak o wiele bardziej czuję się szczęśliwy i spełniony wtedy, kiedy jestem dla Niego, a nie tylko działam, mnożę dla Niego. Jakże pięknie jest zaprosić do tego bycia drugiego człowieka. Tak pięknie jest, że chce się po prostu płakać.