„Dług” u Pani Boguckiej

Dług? Kilka razy przewinęło się to słowo podczas różnych rozmów. Nie padało wyłącznie z moich ust. Sam czuje się dłużny! Dłużny wobec refleksji z homilii:
Szczęście zaczyna się wtedy, gdy potrafimy dostrzec w tym, co mamy, dobro i rękę Boga! Nie rodzimy się, lecz stajemy się kapłanami, kiedy w tym, co mamy dostrzegamy dobro i rękę Boga! Żyję tajemnicą wybrania, nie zaś opuszczenia.
Każdego dnia przeżywam moment wybrania podczas krótkiej osobistej modlitwy: „Boże, wiesz, że ja ze swoimi słabościami nie pomogę Ci w niczym. Spraw, żebym Ci nie przeszkadzał”. Nie czuję się opuszczony, ponieważ moją szczególną patronką na misjach jest św. Rita.
Mimo wielu różnych obowiązków, poczucia łaski w tym wszystkim, ciągle mam poczucie niedosytu. Stale widzę potrzebę bycia w innych miejscach albo bycia dłużej w miejsach, gdzie już posługujemy.