„Miłością ożywieni służcie sobie”

Wolność realizuje się poprzez służbę. Stajemy się wolni, gdy służymy sobie nawzajem. Jeśli siebie uważam za wartość absolutną, staję się nieprzyjacielem drugiego człowieka, współżycie wtedy nie jest możliwe, a całe życie staje się porażką. Często spotykam się z argumentem: „jestem wolnym człowiekiem”. Czasami sam posługuję się tym argumentem. To stwierdzenie pojawia się wówczas, kiedy zaczynam(-y) bronić swojej wolności, kiedy ktoś nam coś odbiera, w czymś ogranicza. Wolność ma dwa kierunki: „od” i „do”. „Wolność od… przykazań, obowiązków…” – jest niebezpieczna i zgubna. Taki typ wolności jest w imię człowieka, który zaczyna myśleć o sobie jako wartości absolutnej. „Wolność do…” – to zupełnie inny kierunek. Ten typ wolności zakłada przykazania, normy, porządek. To jest wolność w imię Boga, czyli wartość absolutna osadza się po stronie Boga. Taki typ wolności jest na korzyść miłości i służby. Modlę się nie tylko o przejrzystość w tym zakresie, ale i taką zdolność.