Osoba wyraża się w tym, co czyni… („Osoba i czyn”)

Osoba odbija się niejako we własnych wytworach. Jakoś tak miło zrobiło mi się na sercu, kiedy jedna z parafianek zdała mi relację o sytuacji naszych chorych, którym niedawno udzieliłem sakramentu namaszczenia. Ku zaskoczeniu wszystkich ich stan uległ znacznej poprawie. Powiedziała mi: „dobrze, że jesteście u nas!”. Kiedy słyszy się coś takiego, wtedy sensu nabierają także te trudy, które wcześniej zdawały się niepotrzebne. Jestem daleki o pychy, ale niesamowicie cieszy człowieka to, kiedy widzi przez chwilę swoje odbicie. Nie chodzi mi wcale o to, że to ja jestem źródłem ich poprawy. Egzamin zdaje zaś podejście. Sam z siebie nie mam nic do zaoferowania. Mój jedyny cel: we wszystkim dać pierwszeństwo Bogu!