Ramki

Uznałem, że niektóre z obecnych moich relacji wymagają redukcji do ramek: proboszcz – parafianie, pracodawca – pracownik. Nie uciekam przed dobrem, jakie jestem winien drugiemu człowiekowi, ale bardziej realistycznie patrzę na konsekwencje, jakie przynoszą relacje oparte na zaufaniu, zażyłości. Brak woli poświęcenia, gotowości do ofiary, wierności w dotrzymywaniu słowa, pozbawia relację tego, czym ona być powinna. Czy jest sens podtrzymywać relację, która jest tylko życzeniem?