Robaczek, nieborak!

Moje zaufanie jest takie małe! Już tyle razy miałem okazję na własnej skórze przekonać się o porażce zaufania i wciąż nie wyciągam wniosków na przyszłość, nie uczę się na błędach. Jak mało zaufania we mnie! Każdy dzień ma swoją biedę! Wyzwania, czasami trudne! To one stanowią próbę dla ufności. Bywa tak, że daję się sprowokować i jeszcze nie widać końca sprawy, a już czuję, że przegrywam, wystawiłem zaufanie na porażkę. Już nie wiadomo, jak się tłumaczyć. Grzech!? Słabość!? Nędza człowiecza!?… Jeżeli zaś zdobywam się na zaufanie, to z zapiętymi pasami bezpieczeństwa i z poręczami po bokach. Jezu wybacz, za to moje kiepskie „ufam Tobie”.