Rok temu napisałem posta na swoim blogu pt. „Gdzie jest Episkopat?” Po dwóch tygodniach musiałem go usunąć i to pod wpływem biskupa, który promuje „jedność w różnorodności”… ale bez nazwisk! Nie miałem najmniejszych problemów z tym, żeby schować swoją opinię, poglądy na newralgiczne problemy Kościoła nawet jeśli one nie są po wyznaczonej „z góry linii”.
Dziękuję za ten głos Tomasza Samołyka wypowiedziany w innej newralgicznej kwestii od tych, które poruszyłem w tamtej refleksji „do poduszki” (cytując za biskupem). Podwójny szacun za formę przekazu!
Ubolewam nad tym, że ta decyzja zapadła w stolicy Kościoła, której jestem cząstką. Jubileusze, te w Kościele powszechnym, jak i lokalnym, powinny mieć długoterminowe przełożenie przez przełomowe decyzje, a nie małostkowość.