„120 uderzeń serca”

W moim sercu rozgrywa się dramat. To trwa już bardzo długo. Czasami myślę, że zbyt długo. Można się do tego przyzwyczaić. Można się z tym nauczyć żyć. Wiele okoliczności w moim życiu spowodowało ten dramat. Ostatnie lata dołożyły solidnych cegiełek. Najważniejsze dzisiaj jest to, że od dwóch miesięcy doświadczam obecności Pana, niesamowitej i subtelnej jednocześnie. Dał mi tak sowicie i zamilkł. Dał mi to, czego zawsze pragnąłem; były długie okresy, że traciłem nadzieję na cokolwiek albo zmagałem się z samym sobą. I nagle przyszedł, obdarował mnie i poszedł dalej, do innych… Wszystko zgodnie z tym, co napisane w Ewangelii. Niczym więcej mnie nie przekupuje, niczego mi nie obiecuje. Dał i nie odbierze niezależnie od tego, co będzie dalej. Kiedy o tym wszystkim myślę i medytuję, mam 120 uderzeń serca.